ยุบสภาแล้ว เสื้อแดงเราออกไปใช้สิทธิ์ให้เต็มที่ แทนพี่น้องเรา 92 ชีวิต

บทความโดย…ลูกชาวนาไทย

อันที่จริงหาก อภิสิทธิ์และอำมาตย์คิดตก ยุบสภาเสียตั้งแต่วันที่คนเสื้อแดงเรียกร้องในเดือนพฤษภาคม 53 ประเทศไทยก็คงไม่ต้องบอบช้ำขนาดนี้ ไม่เกิดรอยแยกในสังคมครั้งใหญ่ที่ยากประสาน สถาบันต่างๆ ก็ไม่ต้องเสื่อมเสียศรัทธาไปขนาดนี้

วันนี้ยื้อมาได้หนึ่งปี ต้องเอาอะไรไปแลกมามันคุ้มหรือไม่ ???? สำหรับคนที่สั่งฆ่า

สำหรับคนเสื้อแดงเรา อย่างน้อยการชุมนุมที่ราชประสงค์และผ่านฟ้าตั้งแต่วันที่ 14 มีนาคม-19 พฤษภาคม 2553 สิ่งที่พวกเราคนเสื้อแดงที่เข้าร่วมชุมนุมกันอย่างยาวนานในช่วงนั้นเรียกร้องอย่างชัดเจนและเป็นทางการคือ “การยุบสภา” คืนอำนาจให้ประชาชน แล้วเราจะตัดสินกันเองว่า เราจะเลือกใครเป็นผู้บริหารประเทศแทนเรา

นั่นเป็นสิ่งที่เราเรียกร้องอย่างเป็นทางการและเปิดเผย คนที่ตายและเจ็บในวันนั้น ก็เพื่อปกป้องพวกเราในการยืนหยัดต่อสู้ เราก็รับรู้ว่า เราเรียกร้องอย่างเป็นทางการแบบนี้

สำหรับคนเสื้อแดงที่ “คาดหวังมากกว่านั้น” เราก็ต้องเก็บเอาไว้ในใจ เพราะสถานการณ์มันยังไม่ไปถึงจุดที่เราคาดหวัง แต่ประชาชนก็ก้าวหน้าไปเรื่อยๆ อย่าไปเร่งรัด กดดันผองเพื่อนที่เขายังไม่ได้ก้าวไปถึงจุดนั้น เพราะมันคือพัฒนาการทางการเมือง เราคงกระโดดข้ามไม่ได้ แม้อยากให้คนส่วนใหญ่กระโดดข้าม แต่คนส่วนใหญ่อัตราเร่งในการพัฒนาการมันก็ประมาณนี้ ก็ต้องรอ รอได้หรือไม่ได้ก็ต้องรอ เมื่อการเลือกตั้งมาถึง ตามที่เราเรียกร้อง เราก็ต้องไปใช้สิทธิของเราให้เต็มที่ สนับสนุนพรรคที่เราคิดว่าจะสามารถตอบสนองสิ่งที่เราต้องการได้ ไม่ต้องกลัวว่า “พรรคเพื่อไทย” จะทรยศ เพราะเรามีเวลาที่จะชำระความกับคนทรยศอย่างยาวนาน การเลือกตั้งการเมือง ยังจะมีต่อไป จนกว่าชีวิตเราจะหาไม่แล้ว มันก็ยังคงมีอยู่ ดังนั้น คนทรยศต้องได้รับการตอบโต้อย่างแน่นอน ไม่จำเป็นต้องระแวงในตอนนี้ ใครอยากชำระความกับไอ้เนวิน ก็จัดการเสียตอนนี้ ไม่ได้สายเกินไป สั่งสอนให้คนทรยศรู้ว่า ผลของการทรยศประชาชนนั้นเป็นอย่างไร เวลาก็มาถึงแล้วในตอนนี้ เราให้โอกาสพรรคเพื่อไทย หากพวกเขาทำลายโอกาสตัวเอง เลือกตั้งครั้งต่อไปยังมีเวลาสะสางกันอีกนาน วันนี้เราต้องไปเลือกตั้ง ไปลงคะแนน ป้องกันการโกงอย่างเต็มที่เท่าที่เราจะทำได้ อย่าไปกลัวว่าเขาจะโกงแล้วเราท้อแท้ คิดว่าถึงอย่างไรเราก็แพ้ เพื่อศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์และการเสียสละของพี่น้องเสื้อแดงที่ตายไป ถึงอย่างไรเราก็ต้องขึ้นเวทีต่อสู้ให้สุดกำลัง ไม่ต้องไปแคร์ว่า พวกอำมาตย์มันจะโกงอย่างไร หากพวกเขาไม่ต้องการให้สงครามจบ เราก็สามารถรบกันในยกต่อไปได้อีก คนเสื้อแดงเป็นประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ (จริงหรือไม่ก็ต้องพิสูจน์กันในวันเลือกตั้ง) จะอย่างไรก็ไม่แพ้ จะยืดเยื้อยาวนานเราก็ต้องสู้  หากเราถอดใจเสียแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้สู้ แล้วที่เราต่อสู้กันมาเกือบ 5 ปี จะมีความหมายอะไร หากพวกเขาโกง เราก็สู้กันต่อไปในเวทีที่เราได้สู้ ได้ชุมนุม ได้ประท้วงกันมาแล้ว ใครคิดว่าจะต้องแก้ไข รธน. หรือกฎหมายต่างๆ อันนั้นมันเป็นขั้นตอนต่อไป หลังจากที่เราเลือกตั้งแล้ว หากพรรคเพื่อไทยชนะ เราก็จะตามทวงสัญญาของพวกเราต่อไป หากพวกเขาไม่ทำตามสัญญา เราก็จะสั่งสอนให้พวกเขาได้รู้ถึงพลังของประชาชนในการเลือกตั้งครั้งต่อไป วันนี้เราคนเสื้อแดงได้รวมกันได้แล้ว เป็นประชาชนตัวเล็กๆ รวมกันได้อย่างไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ของชาติไทย ไม่ว่ายุคไหนๆ ไม่เคยมีครั้งใดที่ประชาชนจะรวมกันได้แข็งแกร่งยืนหยัดได้ยาวนาน เหมือนครั้งนี้ การเลือกตั้งเป็น “ยุทธวิธีต่อสู้” ของเราอีก ยุทธวิธีหนึ่ง มันไม่ใช่คำตอบทั้งหมด และยังไม่ได้หมายความว่าเราชนะสงคราม แต่เมื่อมันเป็นยุทธวิธีอันหนึ่ง เป็นการรบอีกยกหนึ่ง และเป็นยกสำคัญ เราต้องเอาชนะในยกนี้ให้ได้ อย่างน้อยก็ต้องสู้จนสุดกำลัง