พลังอำนาจของระบอบอำมาตย์ยังเหลืออยู่แค่ไหน จะใช้อำนาจพิเศษล้มรัฐบาลปูได้หรือไม่

บทความโดย…ลูกชาวนาไทย

ผมคิดว่าตอนนี้ต่างคนต่างก็เชื่อว่า ปีหน้าคงมีการสัปยุทธ์กันครั้งใหญ่อย่างแน่นอนในสงครามการเมืองไทย ใครจะชอบหรือไม่ชอบความวุ่นวายก็ตาม แต่ความขัดแย้งของการเมืองไทยยังไม่จบ ยังไม่ถึงจุดสุดท้าย

การที่พวกอำมาตย์ยังไม่ยอมแพ้ และหวังว่าจะใช้อำนาจพิเศษเพื่อล้มล้างรัฐบาลประชาธิปไตยของนายกฯปู ที่มาจากการเลือกตั้งของมหาชนจำนวนมาก จะทำให้สงครามความขัดแย้งของการเมืองไทยยังไม่จบ ปี 2555 น่าจะเป็นเวลาของการสัปยุทธ์ทางการเมืองอย่างแน่นอน

ดังนั้นเราจึงต้องประเมินกำลังอำนาจที่แท้จริงของระบอบอำมาตย์ ว่ามีอยู่จริงๆ เท่าใด ซึ่งการประเมินนั้น เพื่อให้ทราบว่า ฝ่ายตรงข้ามแค่ดิ้นก่อนตายสนิท ชักกระตุกก่อนตาย หรือ พวกเขายังมีพลังอำนาจจริงๆ ที่จะสามารถใช้อำนาจพิเศษเพื่อล้มล้างรัฐบาลของประชาชนได้อยู่

คือเราต้องชัดเจนก่อนเข้าสงคราม เพราะหากเราไม่ชัดเจน ไปดิ้นตามการเคลื่อนไหวลวงของฝ่ายตรงข้าม แล้วประเมินฝ่ายตรงข้ามใหญ่เกินจริงหรือเล็กเกินจริง ทำให้การรับมือของฝ่ายเราก็อาจสับสนไม่เป็นระบบ กลัวเกินไปจนไม่กล้าทำอะไร เลยแข่งกันอวย แข่งกันทำงานเอาใจอำมาตย์ จนทำลายล้างพวกเดียวกันเอง แล้วก็พัง เพราะฝ่ายเสื้อเหลืองก็คงไม่เอา รมต.พรรคเพื่อไทยที่ไปเอาอกเอาใจ ประจบประแจงอำมาตย์อยู่ดี พวกเสื้อแดงก็คงไม่เอา เพราะทรยศต่อกลุ่มพวกพ้องตัวเองที่สนับสนุนมา สุดท้ายก็ตกเข้าสู่กลอุบายของพวกเขาที่ต้องการ “แยกเสื้อแดงออกจากพรรคเพื่อไทย” เพราะพวกเขาไม่มีพลังเพียงพอที่จะปราบคนเสื้อแดง เลยสร้างภาพใหญ่โตเกินจริง จนรัฐมนตรี หรือคณะรัฐบาลนายกฯปู กลัว เหมือนงูเห็นเชือกกล้วย ก็ตกใจ

ที่จริงไม่ใช่งู แต่พวกเขาเป็นแค่เชือกกล้วย แล้วก็หงอทำตามที่พวกเขาเรียกร้อง

1. พวกเขายังมีพลังที่จะระดมพันธมิตรชุมนุมใหญ่เหมือนรัฐบาลยุคคุณสมชาย เข้ายึดทำเนียบรัฐบาลและยึดสนามบินได้หรือไม่ และสามารถทำสงครามมวลชนแบบนั้น “ยืดเยื้อหลายเดือนได้หรือไม่”

พวกเขาสามารถปลุกระดมมวลชนมาทำแบบยุค พธม. ได้ในปีหน้าหรือไม่ (ยุคสมัครยังใช้เวลาปีกว่าในรัฐบาลสมัคร ต่อถึงรัฐบาลสมชาย สรุปคือการสร้างเงื่อนไขนี้อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 1 ปี)

2. อำนาจทหารสามารถทำรัฐประหารได้หรือไม่

หลังปี 2549 มา อำนาจทหารไม่สามารถทำรัฐประหารได้แล้ว เพราะถูกต่อต้านจากประชาชน และจากประเทศต่างๆ ทั่วโลก ดังนั้น หากจะดำเนินการพวกเขาจะดำเนินการให้ถึงจุดนั้น ก็ต้องเคลื่อนไหวมวลชนแบบยุครัฐบาลสมัคร  แต่เป็นการสร้างเงื่อนไขซ้ำซาก ทำครั้งที่สองยากที่จะบรรลุความสำเร็จได้ สรุปจริงๆ คือ อำนาจทหารไม่สามารถใช้การได้ในทางปฎิบัติในขณะนี้ การกลัวทหารมากเกินไป เพราะไปติดข้อมูลเก่าๆ ว่าทหารจะทำรัฐประหาร ทำให้ไม่กล้าทำอะไร ก็จะเสียโอการของการปฎิรูปต่างๆ

3. เรื่องตุลาการวิบัติ สามารถดำเนินการได้อีกหรือไม่

ผมคิดว่าอำนาจของตุลาการวิบัตินั้นไม่สะเด็ดน้ำ ถึงใช้ไป พวกเขาก็ไม่สามารถตั้งรัฐบาลของอำมาตย์ได้ เพราะพรรคเพื่อไทยได้เสียงเกินครึ่ง และมีการเตรียมการรับมือไว้แล้ว อย่างมากพรรคเพื่อไทยก็เสีย สส.ไปประมาณ 10 คน

สำหรับผมคิดว่า พลังอำนาจการเคลื่อนไหวมวลชน พวกอำมาตย์ทำได้ไม่เท่ากับปี 2552 แล้ว ดังนั้น หากทำไม่ได้ในระดับนั้น การกระโดดไปใช้ตุลาการวิบัติเลย แบบยุบพรรคเพื่อไทย (ซึ่งยุบไปเขาก็มีพรรคสำรองแล้ว การจะเกิดงูเห่าแบบเนวินรอบสองนั้นน่าจะยากกว่าเดิมมาก เพราะในพรรคเพื่อไทย ไม่มีกลุ่มการเมืองทรงพลังแบบเนวินแล้ว)  ถึงยุบพรรคก็คงไม่มีผลต่อการเปลี่ยนขั้วอำนาจ สรุปคือตุลาการไม่สะเด็ดน้ำ

ผมประเมินว่าการ “หวังล้มรัฐบาลนายกฯ ปู” เป็นความฝันลมๆ แล้งๆ ของฝ่ายอำมาตย์ มันคงเป็นจริงไปได้ยาก เพราะฐานอำนาจมวลชนของรัฐบาลนี้เข็มแข็งมาก ไม่ใช่มากธรรมดา แต่ว่าเป็นมากแบบแลนด์สไลด์

หากพวกเขาล้มรัฐบาลไม่ได้ แล้วพวกเขาเคลื่อนไหวเพื่ออะไร
พวกเขาคงไม่เคลื่อนไหวแบบลอยๆ ไม่มีวัตถุประสงค์เป็นแน่

ผมประเมินว่า พวกเขาเคลื่อนไหวเพื่อต่อรองรักษาสถานะเดิมของสภาพการณ์ตอนนี้ไว้ให้มากที่สุด ผมหมายถึงสภาพการณ์ทางด้านกฎหมาย รัฐธรรมนูญ และโครงสร้างอำนาจปัจจุบัน พวกเขาต้องการรักษาเอาไว้ให้ได้มากที่สุด

เช่น พรบ.กลาโหม 2551 พวกทหารก็คงต้องการรักษาสภาพกฎหมายนี้ไว้ น่าจะเป็นแค่นี้ที่เป็นผลประโยชน์ของกองทัพ เพราะหากรักษาสภาพนี้ไว้ได้ อำนาจของนายทหารรุ่นประยุทธ กลุ่มนี้ก็ยังคงอยู่ แต่การที่พวกนี้จะรุกทางการเมืองอีกคงยาก หากรุกก็เป็นการรุกอำพราง เพื่อสร้างพลังการต่อรองเท่านั้น ไม่สามารถสร้างสงครามแตกหักได้

เรื่องรัฐธรรมนูญ ผมเชื่อว่าพวกเขาก็ต้องการให้คงสถานะเดิมไว้ให้มากที่สุด เช่น สว.แต่งตั้ง องค์กรอิสระทั้งหลาย สภาองคมนตรีเป็นต้น แต่พวกเขาก็รู้ว่าคงมีการแก้ไขรัฐธรรมนูญแน่นอน มันคงยากที่จะเลี่ยง เพราะประชาชนต้องการอย่างนี้

ผมคิดว่าพวกเขาก็เลยแสดงพลัง เพื่อให้รู้ว่าพวกเขายังมีตัวตนอยู่  การระเบิดที่กองฉลาก คือ การบอกว่า “พวกข้ายังอยู่นะโว้ย และยังมีพลังอยู่ ดังนั้นอย่ามองไม่เห็นหัวพวกข้า” ผมคิดว่าเขาต้องการส่งสัญญาณแบบนี้

นี่เป็น “ทฤษฎีเกมส์” Game Theory หากเราประเมินผิด ประเมินพวกอำมาตย์สูงเกินไป อำนาจการต่อรองเราก็ลดลงมาก เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้มาก หากเราประเมินพวกเขาต่ำไป ก็อาจทำอะไรบุ่มบ่าม รุกจนพวกเขาเป็นหมาจนตรอกต้องหันมาสู้

ปีหน้าคือปีแห่งการโชว์พลังเพื่อการต่อรอง แต่ไม่ใช่สงครามแตกหักแน่นอน
เพราะทุกคนรู้แล้วว่า การรบแตกหักแบบปี 2552-2553 คือ Zero-sum Game  ที่สูญเสียกันทุกฝ่าย จมไปด้วยกัน

ผมพอประเมินได้ว่า ยุทธศาสตร์ในปีหน้าคือ “การเจรจาไกล่เกลี่ย/ต่อรอง (Negotiation)  

ทุกฝ่ายต้องแสดงพลัง แสดงแสนยานุภาพ เพื่อให้ได้เปรียบในการเจรจาต่อรองอำนาจให้มากที่สุด